Paulusçular
Muhtemelen Suriye ve Mezopotamya arasındaki bölgede doğmuş, VII. Yüzyılda Ermenistan’a da yayılmışolan ve Paulus adında birinin kurduğu heretik (sapkın) mezheptir. Kendilerinin gerçek Hristiyan olduklarına inanan Paulusçular Eski Ahit’i (Tevrat) kabul etmiyorlar yalnızca Yeni Ahit’i (İncil) tanıyorlardı. Ayrıca onlara göre dünyayı yaratmış olan iyi bir Tanrı bir de yönetecek olan kötü bir Tanrı vardı. Bizans İmparatoru I. Basilius tarafından dağıtılmışlardır.